وي افزود: در سال 82 با تبديل شركت سهامي شيلات به يك سازمان منسجم و داراي رويكرد توسعه‌اي، تشكل‌هاي اين حوزه كه هنوز ضعيف بودند، فعاليتشان را جدي‌تر شروع كردند.

دكترعبدالحي خاطرنشان كرد: در وزارت كشاورزي سابق، عمده تشكل‌ها زير پوشش سازمان تعاون روستايي بود اما در شيلات و وزارت جهاد كشاورزي اين تشكل‌ها در وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي تشكيل شده است.

معاون توسعه آبزي‌پروري سازمان شيلات ايران با اشاره به تفكيك اتحاديه سراسري به زير بخش‌هاي توليد آبزيان گفت: در سال 78 ما يك تشكل كلي به نام اتحاديه سراسري تكثير، پرورش و صادرات آبزيان داشتيم كه تمام زير بخش‌ها را شامل مي‌شد اما با توجه به كثرت وظايف در حوزه آبزي‌پروري، به وزارت تعاون پيشنهاد داديم كه تشكل‌ها با توجه به نوع فعاليت از هم تفكيك شوند.

وي افزود: با پيگيري‌‌هاي انجام شده توسط شيلات ايران، سه اتحاديه ماهيان گرمابي، سردآبي و ميگو تشكيل شد كه در حال حاضر به صورت ملي فعاليت مي‌كنند.

دكترعبدالحي با اشاره به تأكيد فائو بر لزوم اثرگذاري بخش خصوصي در ساختار تصميم گيري‌هاي كلان تصريح كرد: لزوم ايجاد تشكل در بخش توليد ماهيان خاوياري و زينتي هم به شدت احساس مي‌شود.

وي افزود: هرچه اين تشكل‌ها قوي‌تر باشند، مي‌توانند به بخش دولتي كمك كنند تا بخشي از وظايف دولت به اين اتحاديه‌ها واگذار شود و افزايش توليد و بهره وري در بخش آبزي پروري رقم بخورد.

معاون توسعه آبزي‌پروري سازمان شيلات ايران خاطرنشان كرد: ارزش محصول ماهيان سردآبي بيش از 3هزار و 500 ميليارد تومان بوده و حدود 50 هزارتن ميگو توليد مي‌شود كه ارزش اين محصول حدود 1500 ميليارد تومان است.

وي افزود: در ماهيان گرمابي هم حدود 200 هزارتن توليد داريم كه بيش از 4 هزار ميليارد تومان ارزش اين محصول است.

دكترعبدالحي عنوان كرد: خوشبختانه نگاه جديدي در وزارت جهاد كشاورزي به وجود آمده كه بخشي از اختيارات به تشكل‌ها واگذار شود، بر اين اساس تشكل‌ها موظف هستند براي خود ساختار منسجمي به وجود آورند تا اين وزارت بتواند از پتانسيل و امكانات اين تشكل‌ها در جهت تقويت توليد استفاده كند.